Касым Аманжолов Реферат На Казахском
Успех в Кракове, Париже На выставке в Лейпциге он получил золотую медаль, хотя рядом. Касым Аманжолов вошел в литературу в начале 30-х годов. Рефераты на казахском. АМАНЖОЛОВ КАСЫМ РАХИМЖАНОВИЧ (1911–55 гг.), поэт. Учился в Семипалатинском веттехникуме, Уральском педагогическом институте, Ленинградском институте лесного хозяйства. Первые стихи опубликованы в 1931 г. В начале творческого пути К.Аманжолов придерживался канонов традиционной поэзии жырау (сказания) и толгау (размышления). К.Аманжолов ввел в казахский стих десятислоговую строку, которой ныне широко пользуются казахские поэты. Аманжолову принадлежат сборник «Балбөбек» («Прекрасное дитя») и «Өлеңдер» («Стихи»), 1949 г., «Нурлы дуние» («Светлый мир»), 1950 г., и др. Касым Рахимжанулы Аманжолов (1911-1955) родился в Каркаралинском районе Карагандинской области в семье бедняка. Рано лишившись родителей, Касым воспитывался в детском доме в городе Семипалатинск. В 1930 году он закончил Семипалатинский зооветеринарный техникум. Аманжолов плодотворно трудился и в области художественного пере-вода. Он блестяще перевел на казахский язык многие стихотворения А Пуш-кина, его поэму «Полтава», «Маскарад» М. Лермонтова, поэму «Василий Тер-кин» А. Твардовского, произведения Байрона, Шевченко. Произведения К. Аманжолова издавались на русском языке отдельными сборниками, входили в состав антологий.
Оралым, шықтың алдымнан, Оралым менің, Оралым! Қол созып қызыл вагоннан, Үстіңнен өтіп барамын. Оралым, сенің қойнында Ойнақтап өткен жылдарым. Виды интерактивных досок.
Жарқылдап Жайық бойында Достармен сайран құрғамын. Шағанның бойы көк шалғын, Шалқамнан жатқам шаңқай түс. Гүл болып менің құшағым, Кеудеме қонған бұлбұл құс. Өмірдің алтын кесесін Тосқанмын айдың нұрына. Кезгенмін Совет көшесін, Кеудемді ашып құрбыма. Сонау бір шетте сонау үй Кетер ме, сірә, көңілден? Алушы ед тартып мені ылғи Махаббат, жастық лебімен.
Терезе алды - жас терек, Тұр екен кімдер сүйеніп? Жүр екен кімдер еркіндеп, Жүрегін ұстап үйге еніп?
Сағындым сені, Оралым, Күндер жоқ бейбіт бұрынғы. Келгенше қайтып оралып, Алып қал осы жырымды. Сіркіреп жаңбыр жауғанда Байқарсың өзің анықтап. Жаным бір жүзер ауаңда, Ауанда сенің қалықтап. Қош болшы енді, Оралым, Күле бер шалқып, сайранда! Айтпақшы, қайда бораның?
Кетейін алып майданға! Сансыз көкек сұңқылдап, Көктем келді ертелеп, Нәзік үнмен сыңқылдап, Бұйра бұлақ еркелеп. Асау өзен арқырап, Асқар таудан дүркіреп, Айдын жатыр жарқырап, Алды дала бір түлеп.
Көкте бұлттар күркіреп, Жерге төкті өрмегін. Жауды жаңбыр сіркіреп, Мейірленіп жерге күн.
Естіп аспан дауысын, Асыққандай гүл шығып, Андып бұлттар аңысын, Колхозды ауыл құлшынып. Алақанын тұр жайып Жас ағашта жапырақ, Балғын өмір ғажайып Жас дауыспен жамырап. Еңбек ата жүр елде Егінжайда ту ұстап, Қара бұйра кілемге Алтын шашып уыстап. Темір тепшіп ер терлеп, Трактор сүйреп даланы, Бүгінгіден ертеңге Алып кетіп барады. Көктем күйін бастады Өз өнерін асыра. Қысты қуып тастады Асқар таудың басына.
Ышқына соққан дауылға Құмартушы ем жасымда. Нөсерлеп құйған жауында Қызығушы ем жасынға. Жүгіруші ем жарысып Сарыарқаның желімен.
Ойнаушы еді алысып Соққан дауыл менімен. Дауыл!» дегенге, Шықтық үйден дүркіреп. Аспан тұрды төбемде Аласұрып, күркіреп. Дүние сол кез дүрілдеп, Келе жатты бір дауыл. Түндіктері желпілдеп, Күтіп тұрды жарлы ауыл. Шыр айналды шаңырақ, Сықырлады сырғауыл. Бұрқырады бар аймақ, Соқты ышқына көк дауыл.
Көшті дауыл керуені, Ілестім де мен кеттім. Көк дауылдай кеуделі Жігіт болдым, ер жеттім. Мен дауылдың ұлымын, Тұра алмаймын дауылсыз. Қарсы алуға дайынмын, Соқса да дауыл дамылсыз. Жақсы екен ғой Алматым, Алтын үйек астанам.
Осы екен ғой жаннатың Атам қазақ аңсаған. Келдім сені сағынып, Алтын ұям - Алматым. Кең көшеңде басар нық Мен бір ақын солдатың. От пен темір сайысқан Келдім майдан төрінен. Жер құшам деп көр құшқан Жауды жеңіп келдім мен. Сағынышын солдаттың Сен сұрама, мен айтпан. Кетті шығып бір ұшқын Кеудемдегі шыңайттан.
Күлкі-жасы аралас, Ақын да бір жас бала. Тербет өзің, мауқын бас, Алтын бесік - астана. Жүрмін жортып қызықтап, Көше қоймай баспаған. Сыбырлайды жапырақ, Жалт қарайды тас маған. Өкпе, назға - манафест, Жатыр құшып достарым. Сары алтын күн, думан кеш, Қанар емес құмарым. Ән мен күйді сапырған Сал домбыра- сал ожау; Сабырлы оймен отырған Бір қария Алатау.
Касым Аманжолов Реферат На Казахском
Неткен сұлу өмір ең! Қарай берем үңіліп. Ғажайып бір мейірмен Келешегің тұр күліп. Жақсы екен ғой Алматым Алтын тулы астанам. Осы екен ғой жаннатың Атам қазақ аңсаған.